Polski bohater, Jan Karski

Jednym z najbardziej uhonorowanych polskich bohaterów II Wojny Światowej, choć często przez wielu zapomnianym, jest Jan Karski. Urodził się w 1914 roku, był dyplomatką i historykiem, ale przede wszystkim od 1939 roku, był konspiracyjnym kurierem i emisariuszem władz Polskiego Państwa Podziemnego.

Atak ZSRR na Polskę

Po ataku ZSRR na Polskę, dostał się do niewoli, jednak dzięki fortelowi udało mu się uciec Sowietom. Dotarł do Warszawy i rozpoczął swoją konspiracyjną działalność. Działał w imieniu władz Polski Podziemnej i dostarczał raporty do rządu polskiego na uchodźctwie we Francji. Działał pod licznymi pseudonimami, jak Witold, Piasecki, Kwaśniewski, Znamierowski, Kucharski czy Kruszewski. Dwukrotnie udało się się wejść w tajemnicy do warszawskiego getta. Jego najważniejszą misją była podróż do Wielkiej Brytanii, gdzie przekazał swoją relację na temat eksterminacji Żydów, a, także o funkcjonowaniu i strukturze Polskiego Państwa Podziemnego.

Raport Karskiego został przedstawiony rządom USA i Anglii i USA, by uzyskać pomoc. Karski przyjęty został na nawet przez prezydenta USA Franklina Delano Roosevelta apelując o ratunek dla Polski i Żydów. Ten jednak nie rozumiał Polaka i nie dowierzał. Amerykanie uwierzyli dopiero, jak wkroczyli do polskich i niemieckich obozów pod koniec wojny. Działania Karskiego były chlubą dla Polski, dlatego oznaczony został za swoje poczynania najwyższymi orderami państwowymi. W Polsce otrzymał Order Orła Białego, zaś w Stanach Zjednoczonych Medal Wolności.

Koalicja antyhitlerowska

Jednym z najważniejszych kroków podjętych przez kolację antyhitlerowską w czasie II Wojny Światowej, było podpisanie Karty Atlantyckiej. Deklaracja ta podpisana została 14 sierpnia 1941 roku na pokładzie okrętu Prince of Wales, który kotwiczył u wybrzeży Nowej Funlandii na wodach Oceanu Atlantyckiego. Karta podpisana została przez premiera Wielkiej Brytanii Winstona Churchilla oraz Prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina Delano Roosevelta.

24 września 1941 roku podczas konferencji międzynarodowej w Londynie podpisana została przez pozostałe państwa kolacji antyhitlerowskiej, w tym również przez Polskę. Karta Atlantycka określała przede wszystkim cele polityki Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii w czasie II Wojny Światowej oraz po jej zakończeniu. Nawiązywała również do powojennych stosunków, jakie miały łączyć państwa. Za najważniejsze cele uznano, że każdy naród ma prawo do samostanowienia, posiadania własnego rządy, niepodległego i suwerennego państwa, a, także prawo do rozwoju gospodarczego i przeciwstawienia się faszystowskiej tyranii.

Proklamowano zasadę pokojowego rozstrzygania wszelkich sporów o zasięgu międzynarodowym respektując zasady sprawiedliwości oraz prawa międzynarodowego. Karta Atlantycka miała również wyrazić nadzieję obalenia faszystowskiej tyranii, ustalenia trwałego międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa na całej kuli ziemskiej oraz potrzebę zmniejszenia zbrojeń państw. Obecnie, uważana jest za najważniejszy dokument prawa międzynarodowego.